GELEN-GİDEN MESELESİ VE KALİTEYE VEDA…

1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

1

Nereden aklıma geldiyse…
Efsanelerin arkasından gelen yedeklerini düşündüm uzun uzun…
Eski tabirle…
İkameleri…
Yaşı yetenlerin bilebileceği şekliyle.
Çok gerilere de gittim…
1970’lerin sonunda…
Tek kanallı siyah beyaz televizyon olduğu dönemde…
Joe (Co) isimli köpeğin başrol oynadığı efsane bir dizi vardı…
O dizi günün birinde bitince…
Yerine “Lessie” diye bir başka köpek dizisi gelmişti…
Lessie Joe gibi tutmamıştı…
Joe bir kurt köpeği, Lessie tüylü ve çok daha sevimli bir köpekti…
Ama Lessie ağzımızda kekremsi bir tat bırakmıştı…
Tıpkı Dallas bitince yerine geldiği algısını uyandıran “Şahin Tepesi” dizisi gibi…
Dallas’ın Ceyar’ı, Şahin Tepesi’nin kötü karakteri Taytıs ile yer değiştirmişti sanki…
Ama biraz altındaydı beklentinin…
Yani geleni sevsek de…
Eskisinin bir iki tık altında olmasını…
Hayatın doğal seyri gibi mi görmeliydik?
Mesela çocukluğumuzun Efsane Oralet’i…
Portakallı, çayımsı içeceğinin…
Alternatif ürünü olarak algılanan Lezzo onun gibi olabildi mi?
Efsane Efes takımının oyun kurucusu Naumoski Benetton’a transfer olunca…
Yerine gelen Chris Chorciani neden bir iki tık aşağıda kalmak zorundaydı…
Çocukluğumuzun efsane krem çikolatasını ekmeğe sürerken…
Ardıllarının neden onun gibi olmadığını hep düşünürdüm…
Ya da Kamelya Çay’ın çok şık teneke kutusu…
Rize Turist çayında neden basit bir karton kutuya dönüşmüştü..
Karpuz aromalı teneke kutulu çiklet, neden kağıt kutuya dönmek zorunda kalmıştı…
Bunları yazarken demek istediklerim başka aslında…
Hepiniz farkındasınız.
On yıl önceki bir çok ürünü, diziyi, filmi, şarkıyı, benzer kalitedeki yenileriyle ikame edemiyorsunuz…
Yirmi yıl önce yapılan efsane filmler mesela…
Vizontele’sinden, Düğün Dernek’e…
Hokkabaz’dan, Babam ve Oğlum’a…
Neden o standarttan uzaklaşılıyor…
Nuri Bilge Ceylan’ın Ahlat Ağacı…
Biliyoruz ki çölün içinde vaha sanki…
Her ürünün, hizmetin sayısı artıyor…
Seri üretim gibi…
Tutunca hemen benzerini yapmak gibi bir tavra giriliyor…
Sonra da.
Flulaşıyor sanki her şey…
Diziler iyi başlıyor…
Bir iki istisna dışında…
Beşinci bölümden sonra senaristlerin nefesi tükeniyor…
Tıkanıp kalıyor…
Sanat müziğinde en iyi şarkılar onlarca yıl önce yapılmış bitmiş…
Yabancı popta…
Neden seksenler, doksanlar furyası tavan yaptı…
Ötesi…
Daha iyi ve kalitelilerinin yapılması talebi de ortadan kalktı…
Kalite kavramı bir ölçüde anlamını da yitirdi…
Giden gittiğiyle kaldı…
Gelenler günü kurtardığını sandı…
Her şey daha basit…
Daha piyasa işi oldu…
İnsanların kalite talebi…
Hayatın soyut estetiğinden uzaklaştı…
Tatil, ev ve araba mevzusuna döndü…
Geriye ise…
Genelde kimliksiz ve içi boş bir çapaçulluk kaldı…