Sözcü yazarı İsmail Saymaz, hafta başında İstabul'un Ümraniye ilçesindeki Süleymancılar cemaatine ait Özel Osmangazi Arifiye Erkek Ortaokul Yurdu'nda 11 yaşındaki Y. isimli çocuğa bir imamın tecavüz ettiğini yazmıştı.
Bu yazı üzerine İstanbul Valiliği, yurdu mühürlemişti. Yurt müdürü de açığa alınmıştı.
Millî Eğitim Müdürlüğü ise konu üzerine soruşturma açtı.
Saymaz, Süleymancıların yurdunda gerçekleşen bir tecavüz olayını daha yazdı.
Saymaz, Sözcü gazetesine yazdığı "Süleymancı yurdundaki ilk tecavüz değilmiş" başlıklı köşe yazısında şu cümlelere yer verdi:
Hafta başında İstanbul Ümraniye'de Süleymancılara ait Özel Osmangazi Arifiye Erkek Ortaokul Yurdu'nda 11 yaşındaki Y.'ye imamın tecavüz ettiğini yazdım.
İstanbul Valiliği, bu yazım üzerine yurdu mühürledi.
Yurt müdürü açığa alındı.
Milli Eğitim Müdürlüğü soruşturma açtı.
O gün 27 yaşındaki Ö., yurdun gerçekten kapatılıp kapatılmadığını görmek için iş çıkışı yurdun önüne gitti.
Camlardan dışarıya bakan öğrenciler gördü.
Öğrencilerde kendi çocukluğunu aradı.
Çünkü Ö., yaklaşık 16 yıl önce altıncı sınıfta okurken bu yurtta kaldı. Yurdun tam karşısında bulunan tarikata ait binalarda altıncı, yedinci ve sekizinci sınıftaki öğrencilere tahsis edilmiş dairelerde yatırıldılar.
İSTİSMARI ÖRTBAS ETTİLER
Bugün Y.'nin başından geçenleri o tarihlerde Ö. ile 11 arkadaşı yaşadı. Mescit olarak kullanılan odada S.Ç. adlı imam tarafından istismara uğradılar.
Ö., anlatıyor:
“Hoca her gece birimizi ‘Masaj yapacağım' diye kenara çekip tecavüz etti. 11 – 12 yaşlarındaydık. Anlamamız çok uzun sürdü. Birimiz neyse ki ailesine açıkladı ve olay açığa çıktı. Yurt yöneticileri dairede toplandı. O hocayı bir gecede kaybettiler ortalıktan. Nereye gitti, ne yaptı, bilmiyoruz. Kuran'a el bastırarak, bize yemin ettirdiler. Olay dışarı çıkmayacak diye. O kadar çok korktuk ki, olay hakkında bir daha uzun bir süre düşünemedim. Birbirimizle bile konuşamadık”
İstismarın üzeri örtüldü. Şikayet edilmiş olsaydı belki de o yurt kapanacak ve istismar zinciri Y.'ye uzanmayacaktı.
Ö., tarikat mensubu olduğu için lise ve üniversitede Süleymancıların yurtlarında kalmaya devam etti. Her yurtta istismarla karşılaştı.
Ö., şöyle devam ediyor:
“Örneğin Osmangazi'ye yakın Yamanevler Mahallesindeki lise yurdunda bir hoca vardı ve bizi dikizliyordu.”
Ö., şiddete uğradıklarını da söylüyor. “Yediğim dayağın haddi hesabı yok. 43 numara terlikle ne dayaklar yedik” diyor.
Ö., maruz kaldığı bu istismarı ancak yedi-sekiz ay önce ailesine anlatabildiğini belirtiyor.
Şunları söylüyor:
“Ailem ‘Bilseydik gerekeni yapardık' dedi. O tarihlerde bir aile öğrendi ve başaramadılar. Ben bizimkilerin de başarabileceğini sanmıyorum.”
Sözcü'de ‘Süleymancı yurdunda çocuğa tecavüz' başlıklı köşe yazımı okuyana dek çok umutsuzdu.”
“Yazınızı okuyunca demek ki birileri birşeyler yapabiliyor diye çok sevindim” diyor.
Ve ekliyor:
“Süleymancı yurtlarında bulunduğum dönemde arkadaşlarımla maruz kaldığımız taciz, tecavüz ve şiddetin gelecekte başkalarının başına gelmemesi ve kapalı kapılar ardında neler olduğunun duyurulması için yaptıklarınızın çok önemli olduğuna inanıyorum.”
MÜHÜRLEME YETMEYEBİLİR
Geçmişte kendisi de yurdun karşısındaki apartmanlarda kaldığı için mühürleme işleminin yetmeyeceğini vurguluyor.
Uyarıyor:
“Osmangazi yurdu, okula giden öğrencileri apartman dairesine yerleştirdiğinden sadece yurdun mühürlenmesi onların ilerleyişine engel olmaya yetmeyebilir.”
Ö., Süleymancıların birçok yurdunda kaldığını hatırlatarak, “Medyaya yansıyanların aslında olanların küçük kısmını oluşturduğunu biliyorum” diyor.
Bu arada, Önce Çocuklar ve Kadınlar Derneği Y.'nin ailesinin avukatlığını üstlendi. Aynı dernek, iki yıl önce Erzurum Hacı Bahattin Evi Yatılı Kuran Kursu'daki iki çocuğun tecavüze uğraması ve 14'ünün işkence görmesine ilişkin yargılamalarda adaletin için mücadele ediyor.
